Clomifeen, ook bekend als clomifeen, is een geneesmiddel dat wordt gebruikt voor de behandeling van onvruchtbaarheid bij vrouwen die geen eisprong hebben, waaronder vrouwen met polycysteus ovarium syndroom. Het wordt eenmaal daags via de mond ingenomen, met een kuur die gewoonlijk 5 dagen duurt.

Veel voorkomende bijwerkingen zijn bekkenpijn en opvliegers. Andere bijwerkingen zijn veranderingen in het gezichtsvermogen, overgeven, slaapproblemen, eierstokkanker en toevallen. Het wordt niet aanbevolen bij mensen met leveraandoeningen, abnormaal vaginaal bloedverlies van onbekende oorzaak of zwangere vrouwen. Clomifeen behoort tot de familie van selectieve oestrogeen receptor modulatoren (SERM) en is een niet-steroïde geneesmiddel. Het werkt door de afgifte van GnRH door de hypothalamus te veroorzaken, en vervolgens van gonadotropine door de voorste hypofyse.

Clomifeen werd in 1967 in de Verenigde Staten goedgekeurd voor medisch gebruik. Het staat op de lijst van essentiële geneesmiddelen van de Wereldgezondheidsorganisatie, in de categorie "ovulatie-inductoren" (aanvullende lijst). Met de invoering ervan begon het tijdperk van de geassisteerde voortplantingstechnologie.

Clomifeen (met name het gezuiverde isomeer enclomifeen) blijkt ook een krachtig vermogen te hebben om het testosterongehalte bij hypogonadale mannen te verhogen of te herstellen.